در سال 1934 فیلسوف علم نام‌آور، کارل پوپر، در کتابی به زبان آلمانی که بعدها با نام منطق اکتشاف علمی به زبان‌های دیگری نیز ترجمه شده است به ارائه‌ی توصیفی از روش علمی میپردازد. در این کتاب او دیدگاه اثباتگرایی را موردنقد قرار میدهد و با ارائه‌ی توضیحی نوین متکی بر ابطال‌پذیری برای روش علمی در پی غلبه بر مسئله‌ی استقرا و تبدیل اکتشاف علمی به روشی قیاسی و یقین‌بخش است. در این نوشته سعی داریم تا با روش ابطال‌گرایی پوپر و انگیزه‌های او آشنا شویم و ببینیم این روش تا چه اندازه موفق بوده است.
)