دانشجوی کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران
چکیده
عشق نمادی از شکل عالی احساسات انسانی است و عموما تصور بر این است که ماهیت فیزیکی ندارد؛ ولی واقعیت این است که نوروساینس برای عشق ماهیتی کاملا فیزیکی، شیمیایی و هورمونی در نظر میگیرد.
با بررسی افراد مختلف که هر یک به‌گونه‌ای درگیر این نوع احساسات شدهاند توسط MRI به آن پی برده شد که قسمتهایی از مغز که در عملکردهای حیاتی ما نقش اساسی دارند، فعال میشوند و هورمونهای مهمی نظیر اوکسیتوسین و دوپامین ترشح میشوند که در رخداد احساسات ما بسیار با اهمیت هستند.
در واقع عشق را میتوان نوعی اجبار طبیعی که نوعی اعتیاد مثبت است، بیان نمود. عشق رمانتیک در جهت یافتن فرد شایسته به‌عنوان همسر، ما را به پیشروی در این زمینه ترغیب میکند؛ تنها به هدف یافتن فردی که از لحاظ بیولوژیکی مکمل ما است و به‌منظور تولد فرزندی شایستهتر.
ابتدای صفحه